Określenie „alergia na sierść zwierząt” jest właściwie nieodpowiednie, gdyż organizm człowieka nie reaguje alergicznie na samą sierść, lecz na proteiny w drobinach łupieżu ze skóry lub innych materiałach, które przyczepiają się do skóry, takich jak łój, pot, ślina, mocz lub odchody.
Te proteiny rozprzestrzeniają się w powietrzu wraz z sierścią zwierząt oraz z kurzem. Jeżeli przenikną one następnie wraz z wdychanym powietrzem do organizmu osoby wrażliwej na odpowiednie alergeny, a później dostaną się na śluzówki oczu, nosa i oskrzeli, to wywołują reakcję alergiczną.
Objawami może być tutaj astma, katar alergiczny lub zapalenie spojówek.
Te włosy zwierzęce mogą przyczepiać się również do ubrań. Alergik może w takim przypadku zareagować alergicznie, gdy tylko usiądzie obok kogoś, kto ma na ubraniu takie włosy zwierzęce lub łupież ze skóry zwierząt.
Również wejście do pomieszczenia, w którym wcześniej przebywało zwierzę, może u alergików uczulonych na sierść zwierząt wywołać reakcję alergiczną.
Zwierzęta, które mogą wywoływać alergię:
- Koty
- Kozy
- Psy
- Wielbłądy
- Króliki
- Lamy
- Świnki morskie
- Owce
- Myszy
- Papużki faliste
- Szczury
- Kanarki
- Konie
- Papugi
Objawy alergii na sierść zwierząt:
- Zapalenie spojówek z swędzeniem, łzawieniem i zaczerwienieniem oczu oraz zwiększona wrażliwość na światło.
- Swędzenie śluzówek z drapaniem w okolicy gardła.
- Ataki kichania z silnie wodną wydzieliną i cieknięciem z nosa opuchnięcie śluzówek.
- Pokrzywka
- Ataki astmy
- Egzemy, które przy dalszym kontakcie ze zwierzęciem mogą prowadzić do silnej wysypki.
W jaki sposób stawia się diagnozę?
Diagnozę tworzy się na podstawie opisanych przez pacjenta objawów. Jest przy tym rzeczą ważną, kiedy i gdzie wystąpiły po raz pierwszy dolegliwości. Następnie przeprowadzane są testy skóry i pobierana jest krew, która następnie jest badana, aby wykazać przeciwciała. Potem przeprowadzana jest próba prowokacyjna, tzn. podejrzany materiał wkładany jest pod nadzorem lekarza do nosa i nanoszony na śluzówkę oskrzeli lub spojówek.
Jak można uniknąć reakcji alergicznej?
- Mieszkanie wyposażyć w możliwie niewiele mebli, tak aby zbierało się mało kurzu przenoszącego alergeny do powietrza.
- Po każdym kontakcie ze zwierzęciem umyć ręce.
- Zwierzę nie powinno mieć wstępu do sypialni, gdyż organizm musi pozwolić sobie w nocy na przerwę.
- Zwierzę należy regularnie czesać a jego sierść powinna być następnie wycierana wilgotną ścierką, aby usunąć alergeny i w ten sposób zmniejszyć ich ilość.
- Zwierzę powinno mieć swoje własne miejsce do spania, nie na sofie ani na łóżku.
- Należy unikać zbyt bliskiego kontaktu ze zwierzęciem.